आपल्या देशात मसूराच्या अनेक जातींची लागवड केली जाते. या पोस्टमध्ये आम्ही काही प्रमुख जातींचे उत्पादन, काढणीचा कालावधी आणि इतर वैशिष्ट्ये सांगत आहोत. या वैशिष्ट्यांनुसार आपण कोणतीही विविधता निवडू शकता.

काही प्रमुख वाण

• मलिका (K75): ही जात छत्तीसगड, बिहार, उत्तर प्रदेश, मध्य प्रदेश आणि गुजरातमध्ये लागवडीसाठी योग्य आहे. या जातीचे पीक पक्व होण्यासाठी १२० ते १२५ दिवस लागतात. याच्या बिया गुलाबी रंगाच्या आणि आकाराने मोठ्या असतात. जमिनीचे प्रति एकर उत्पादन ४.८ ते ६ क्विंटल आहे.

• Pant L-406: या जातीची लागवड उत्तर, पूर्व आणि पश्चिमेकडील मैदानी भागात केली जाते. यासोबतच, जम्मू आणि काश्मीरमध्येही त्याची मोठ्या प्रमाणावर लागवड केली जाते. सुमारे 150 दिवसांत पीक पक्व होण्यास तयार होते. ही जात गंज रोगास प्रतिरोधक आहे. प्रति एकर 12 ते 13 क्विंटल पीक मिळते.

• पुसा वैभव (L 4147): संचित आणि बाराणी भागात लागवडीसाठी योग्य असलेल्या वाणांपैकी ही एक आहे. त्याचे दाणे आकाराने लहान असतात. या जातीमध्ये लोहाचे प्रमाण जास्त असते. प्रति एकर सुमारे ७-८ क्विंटल पीक येते.

• पुसा शिवालिक (एल 4076): ही जात 1995 मध्ये विकसित करण्यात आली. त्याची लागवड प्रामुख्याने पश्चिम उत्तर प्रदेश, हरियाणा, पंजाब, उत्तराखंड, राजस्थान आणि हिमाचल प्रदेशात केली जाते. पावसावर अवलंबून असलेल्या भागातही याची यशस्वीपणे लागवड करता येते. पीक पक्व होण्यासाठी 120 ते 125 दिवस लागतात. शेतातून एकरी सुमारे 6 क्विंटल पीक मिळते.

या जातींशिवाय इतरही अनेक जातींची लागवड केली जाते. ज्यामध्ये पुसा मसूर 5 (L 4594), पंत एल 234, BR 25, नूरी (IPL 81), VL मसूर 125, WBL 58, JL-3, शेरी (DPL 62), अरुण (PL- 777-12), पंत मसूर 8 इत्यादी. इतर अनेक जाती देखील समाविष्ट आहेत.

जर तुम्हाला ही माहिती आवडली असेल तर ही पोस्ट लाईक करा आणि इतर शेतकर्‍यांपर्यंत शेअर करा. यासंबंधी तुमचे प्रश्न आम्हाला कमेंट्सद्वारे विचारा.